Definiuje Cię, siła skali pragnień i uczuć, w którą osadzisz drugiego człowieka, a następnie oswoisz go, czyniąc współczynnikiem wspólnego szczęścia. Definiują Cię wszystkie decyzje, gesty, słowa wypowiedziane i niewypowiedziane, definiuje słowność, zasady, bezwarunkowość, pełne oddanie, wierność, wierność przede wszystkim zmysłowa, cielesna, słowna. Definiuję Cię otoczenie, Ona, On, inni ludzie, którzy podpowiadają, co masz robić w imię szczęścia, Twojego szczęścia, które ich nie obchodzi, bo patrzą na siebie. Definiują Cię myśli swoje o sobie, swoje o Niej, spojrzenie na świat, to co robisz i na co nigdy się nie odważysz. Definiuje Cię to, w co wierzysz i to czego się boisz, definiują pragnienia, żądze, marzenia. Definiuje Cię miłość, taka, która uskrzydla i taka, która została utracona, bo najzwyczajniej w świecie coś się spierdoliło ze swojej winy, głupoty i w tym wszystkim definiuje Cię tęsknota za tym, co było, co się nie wydarzyło, co być mogło, co zostało utracone na zawsze i nigdy nie wróci. Bo życie to są sumy chwil cudownych, równania spełnionych marzeń, iloraz miłości i suma kawałków szklanych uczuć, które rozgrywają serce, kiedy to się utraci, bo straty wbiją się w serce i pozbawiają go rytmu, spłycają tchnienie, otępiają uczucia i wyciszają emocje. Strata powoduje tęsknotę, którą czuć w gardle w formie rozpierającej się kuli emocji, uczuć, pragnień, które wyją cichym płaczem. I po tym wszystkim nastaje cisza, cisza, która zagłusza cały świat, świat, którym był drugi człowiek, który był siłą kolejnych kroków, sensem życia.
Więcej tekstów i wskazówek znajdziesz w moich książkach.
Tutaj kupisz moją nową książkę – Książka – Trochę słów o Tobie… Trochę słów o mnie…
A tutaj pierwszą – Książka – Na własnych zasadach
A teraz spójrz, nie chodzi tutaj o to, czy postawisz wirtualną kawę… Chodzi o to, że mnie wesprzesz, pokazując, że moje słowa mają dla Ciebie znaczenie i lubisz mnie czytać…
Kliknij i postaw mi wirtualną kawę!
Ręcznie malowane kubki z tekstami!
2 comments
Chyba definiuje mnie również utracona miłość. Czasami zastanawiam się jak wyglądałoby nasze spotkanie po wielu latach. Może zadalibyśmy sobie nawzajem pytanie o trwałość łączącego nas kiedyś uczucia w ogólnym potoku przemijania wszystkiego, jak również o sens tamtego rozstania. Czy doszlibyśmy do wniosku, że pozostały nam już tylko wspomnienia wspólnego, ale już minionego szczęścia. Może przeszlibyśmy obok siebie obojętnie.
Nie można gdybać…